Saturday, October 29, 2011

Si Manong Driver :D

The other day, I went to SM Fairview to buy some groceries as ordered by my boss (my mother :D), but before that, I buy a piece of new blouse. As reward to myself, for whatever reason, its nothing!

And after I bought the stuffs, I went home immediately. On the parking lot on my way home, the jeepney driver keep on calling passenger. When I was seated already, he shouted "dalawa na lang, lalakad na!" Naisip ko tuloy, biruin ko kaya si Manong, "Manong lalakad po ba talaga? Kaya nga po ako sumakay e, pambihira ang layo ng Pangarap sa SM ha!" I keep a serious face, but inside me is hell laughing. Why did Manong driver uses the term "lalakad na" when we are riding a vehicle. In my mind, "wrong grammar si Manong, haha!" While waiting for the two people to fill the vacant seat, he still keeps n shouting "dalawa na lang, 2 na lang, lalakad na!" To divert my uncontrolled laughing, I just texted my friends about Manong driver, they even replied "LOL! Wagas si Manong!"

Finally the most important two people arrived. Unfortunately, we are not even that far from the parking lot, I guess its about 1pm, so the temperature is at its high, and hell traffic jam! We got stock for 10 minutes in a position where sun rays hits passenger inside the jeep. Suddenly I saw Manong driver get his CD's. I said to myself, "good thing may soundtrip!" And yes! Its really a trip! He played Michael Jackson's Billy Jean. Lol! At the middle of the traffic and its 1 PM, playing Billy Jean? To my surprise, ang katabi ko sumasabay at gumigewang pa. Si kuya kung maluwag ang space mukhang magmo-moon walk pa! Lol! Nasabi ko na lang, "sana palitan, love song naman sana." And it seemed Manong driver heard my calling. As he gets another CD while still stuck in the same position. My ears are waiting for the next song. He played a remix of OPM from the past, as in from the past, Iisa pa lamang by Joey Albert, Pangarap ka na lang ba by Jamie Rivera, Sabi ko na nga ba by Sheryl Cruz, Kahit bata pa ako by Lilet. Nasabi ko na lang "Wagas talaga si Manong!" Hahahaha! Sa katanghaliang tapat, suma-soundtrip! Hay!

Until finally, I didn't noticed lagpas na pala ako ng Fatima, aba, paganun-ganon lang nakalusot na pala kami sa traffic. When I was already in Amparo, tinitigan ko si Kuya, nasip ko kunan ko nga si Manong driver ng pic, mai-entry ko nga sa blog ko ang masyang trippings nya sa buhay. And here he is. . . . . .

Sayang kasi di ko nakunan ng medyo kita yung face. Malamang kasi kung nakunan ko e baka nabangga kami! Haha! Si Manong, ang wagas makapag-soundtrip!

Thursday, October 20, 2011

Pay day!



This day is just sooooooo sweet! After all the late night sleeps, the reviews till midnight, the hunger, the head ache, the oily face, and all, it did paid off!

Thank you God for this!

Sunday, October 16, 2011

Either, Or

Na-realized ko lang kanina, ang pag-eenrol pala ng sabay-sabay (lalo na sa mga Irreg) parang relasyon. You need to meet half way, you all need to compromise, in terms of financial, and schedule. It's either you wait until the day they're ready, and be with for the whole sem, or you go ahead and meet new ones.

Friday, October 14, 2011

Ang Matakaw na si Gelo! Bow!

Hay last day na ng exam namin kanina. As usual, pagkatapos ng every class or event sa school, bonding time with my siblings. Although hindi kami complete, masaya parin. Originally were just five, but when we are already in the mall, may kasabihan nga, ang mga pakalat-kalat madaling makita, kaya yung isang pakalat-kalat nadampot namin sa gilid ng SM Fairview. :)

As always ang problema at tanong ng lahat,
"San tayo kakain?" at syempre ang issue na napakahirap sagutin, "Anong kakainin natin?" Bakit nga kaya kapag magkakasama ang barkada, napakahirap pagkasunduan ang isang simpleng bagay? Unlike kapag mag-isa ka lang, kung anong nasa malapit sayo, talo-talo na. Pero kapag madami, ang tanong na "San tayo kakain?" ay inaabot ng mga kalahating oras bago mapagkasunduan? :)

Tapos tipong, babanat pa si Gelo ng
"Magkano ba, check ko 'tong milyones ko sa wallet." Only to find out na bagong tig-bebenteng limang piraso lang naman! Makailang beses na ba nya kaming binanatan ng ganun? Yung tipong parang sya na yung masarap banatan! Buti na lang nakapagpigil si Clay. :)

At syempre, sa naipong koleksyon, nabuo ang isang hapunan. Hapunang nakakapanghina. :) Nakakatawang isipin, parang mga patay-gutom talaga kami pag magkakasama. Kahit anong dami ng pagkain, ubos! Dati masaya ko, kasi ako ang taga-ubos, not until Gelo came. Kasi nagkaroon ako ng kahati. :)

At dahil ang pizza na kinain namin kanina ay 8 slices lang, at anim kami, may maiiwang 2. Pero dahil andun yung boyfriend ni Hara, binigay ang isa sa kanya so may isang slice na lang. Sabi nga ng Prof namin sa Social Psychology na si Maam Trish, may tinatawag ang mga Pilipino na "Pakiramdaman system" :D Antayan sino unang kukuha nung natitirang slice. Pero dahil dapat equal ang lahat, at dahil mahal namin ang isa't-isa, hating kapatid dapat. Pantay-pantay! Kaya dapat tig-iisang kagat sa natitirang slice. Kaya ako na nagpauna. Sumunod si Gelo (magpapahuli ba naman sya? haha!) sumunod si Clay, may tatlong kagat pa, pero ang kagat na para kay Hara, binigay nya kay Gelo, kaya nakadalawa na sya, tig-isa pa lang kami ni Clay :( Pero dahil mahal ako ni Jen, ang kagat na para sa kanya at sa kasama nya ay napunta sakin. :D

Ayan ang last two bites na dapat ay para sakin, pero dahil mahal ko si Gelo, ang kagat na para sakin ay napunta sa kanya, in exchange, hindi ko sya masyadong binigyan ng marshmallow, haha! :P At dahil masyado syang matakaw, isinama namin sya ni Clay sa pinagkainan namin.

Infairness, keri padin ni Gelo. Kahit natabunan sya ng mga pinagkainan namin mukha parin syang basang sisiw, ay mali, cute pala! Pero kahit ganyan yan, love namin yan. Malapit na nga birthday nya e, kaya lalo namin syang minamahal lately. Haha! Pero parang wala lang e, walang effect!

Kidding aside, mahal namin yan. He is always sincere with his words. Kahit na minsan mukhang hindi nakikinig sa sinasabi ko, deep inside ginagawa naman pala nya. He always listen to my stories kapag isinasakay nya ko pauwi sa kahabaan ng Lagro, dun sa may Loading & Unloading Zone. Haha! What I like most about him? Hindi sya pakitang gilas, instead of sharing his strong points, he prefer to tell those of the negative side of him. Yung pagiging pasaway nyang EX boyfriend. At yung pagiging sadista nyang Tito sa mga pamangkin. Buti na nga lang di ko sya naging Uncle! And masarap syang kausap. Good listener, actually, one of my biggest secret in life nga nai-share ko na sa kanya. Ganun na nga ata kami kakomportable sa isa't-isa. Kaya love ko yan kahit kaagaw ko sa pagkain. :)

At dahil sa Monday na ang birthday nya, gusto ko magwish. Sana anuman yung hinihiling nya sa birthday nya, SANA MATUPAD. Whether financial man or personal wishes. Because He only deserve the best things in life. Happy birthday Gelo! 3 words for you.

:)


Wednesday, October 12, 2011

Just Hyphothetical

If I will be given a chance to ask famous Psychologist a question, I will ask them the following:

Abraham Maslow - "Since you are an Atheist and you hate your mother so much, do you consider yourself a self-actualized person?"
Sigmund Freud - "How much is a part of your personality is Id, Ego, & Superego?"
Albert Bandura - "Is Psychology a nature or a nurture?"
Karen Horney - "Will you still consider a person to be neurotic if his submissiveness and his needs for affection is to GOD?"